دوره 1، شماره 3 و 4 - ( 7-1397 )
جلد 1 شماره 3 و 4 صفحات 19-5 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
روحانیت، پیشتاز انقلاب؛ بررسی و نقد کتاب نبرد قدرت در ایران (چرا و چگونه روحانیت برنده شد؟). 1. 1397; 1 (3 و 4) :5-19
چکیده: (1783 مشاهده)
چیرگی عقل سکولار بر جنبه‌های مختلف حیات اجتماعی غربیان که با بهره‌گیری از دستاوردهای آن، تمدن غربی توانست دیگر تمدن‌ها و جوامع را مقهور خود سازد نمونه‌ای فراهم کرد که جوامع عقب‌مانده کوشیدند تا جهت نیل به توسعه و پیشرفت همان مسیر را بپیمایند. در ایران و ترکیه، رضاشاه و آتاترک نماینده چنین تفکراتی بودند که با تلاش‌هایی گسترده سعی در مدرن‌سازی داشتند. روندی که رضاشاه آغاز نمود طی دوره محمدرضاشاه نیز پی گرفته شد؛ ولی اقدام به نوسازی و توسعه اقتصادی، اجتماعی و آموزشی بدون توجه به توسعه سیاسی و ایجاد فضاها و بسترهای لازم جهت پذیرش این تغییرات موجبات سقوط دولت شاه را فراهم کرد و سرانجامِ این اقدامات متناقض آن بود که نظام شاهنشاهی غرب‌گرای پهلوی با انقلاب اسلامی برچیده شد. پس از فروپاشی نظام پادشاهی در ایران از میان تمام جریان‌های دخیل در انقلاب ـ از چپ مارکسیسی گرفته تا فدائیان خلق و ملی‌گرایان ـ این روحانیت بود که گوی سبقت را از دیگران ربود؛ اما چرا و چگونه؟ این پرسشی است که نویسنده کتاب می‌کوشد تا بدان پاسخ دهد؟
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |