چکیده: (763 مشاهده)
ایالات متحده آمریکا بهعنوان یکی از دو ابرقدرت جنگ سرد و متحد راهبردی نظام پهلوی در ایران، بیش از هر قدرت دیگری از پیامدهای انقلاب ایران متأثر شد؛ بههمینسبب برخی از مهمترین تحلیلگران آمریکایی به ارزیابی پیامدهای این رویداد بر سیاست کشورشان متمرکز شدند. کتاب سیاست خارجی آمریکا و انقلاب ایران، به برداشت تصمیمگیرندگان دولت کارتر از انقلاب ایران و سیاستهای اجرایی این دولت در برابر انقلاب ایران پرداختهاست. استدلال اصلی نویسنده کتاب این است که دولت کارتر، انقلاب ایران را بهمنزله واقعیتی موجود و پیچیده پذیرفته بود اما کارتر و مشاورانش برداشتی پراکنده و سطحی از این رویداد داشتند. نویسنده علت این کاستی را در دو واقعیت جستجو میکند. اول آنکه کاخ سفید بهدلیل نگرانی از واکنش دولت پهلوی از ارتباط مستقیم با مخالفین شاه خودداری میکرد و دوم و مهمتر آنکه دولت کارتر در زمان وقوع انقلاب در ایران بهدلیل حاکمیت جنگ سرد، بیش از همه درگیر موضوعاتی مانند مذاکرات سالت2 و صلح کمپ دیوید بود و بههمین سبب از درک صحیح ماهیت انقلاب ایران ناتوان ماند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/4/25 | پذیرش: 1398/4/25 | انتشار: 1398/4/25